Γυάλινος κόσμος |
Καλπάζουσες ...ευθείες εκτινάσσονται στις κόγχες των ουρανίσκων σας!
Οι τέντες των μπαλκονιών σκούζουν το τραγούδι του ήλιου.
Ψηλαφώντας τις άκρες των αναδιπλωμένων βλεφάρων σου,
πλημμύρισες γυαλιστερές μπίλιες...
που χύνονται-αρχοντικά -απ όλες τις γωνίες του στόματος...
Μην εξαφανίζεις τις οάσεις
στο δενδροφυτεμένο τοπίο του μυαλού μου!
Μόνο...
συνέλεξε,
με γλύκα εραστού,
τις βρόχινες σταγόνες,
πριν η ξερή γη του κορμιού μου τις στραγγίξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου