Κυριακή 31 Μαΐου 2015

1987...Τότε που φανταζόταν οτι θα γράψει μυθιστόρημα!

Γυάλινος κόσμος



Καλπάζουσες ...ευθείες εκτινάσσονται στις κόγχες των ουρανίσκων σας!
Οι τέντες των μπαλκονιών σκούζουν το τραγούδι του ήλιου.

Ψηλαφώντας τις άκρες των αναδιπλωμένων βλεφάρων σου,
πλημμύρισες γυαλιστερές μπίλιες...
που χύνονται-αρχοντικά -απ όλες τις γωνίες του στόματος...

Μην εξαφανίζεις τις οάσεις
στο δενδροφυτεμένο τοπίο του μυαλού μου!

Μόνο...
συνέλεξε,
με γλύκα εραστού,
τις βρόχινες σταγόνες,
πριν η ξερή γη του κορμιού μου τις στραγγίξει.











Δεν υπάρχουν σχόλια: