He doesn't care anymore....

Πνίγομαι απ΄ τα χθεσινά του χωρισμού τα λόγια,
Καίγομαι σα μάγισσα στην πυρά,
μετά το «κραχ» της άπληστης επιθυμίας σου!
Το πρωί όπως πάντα με τρομοκρατεί,
ένας ολάκερος στρατός από εγκυκλίους και νόμους.
Εφαρμογή διαδικασιών το ζητούμενο. Χα!
Ανάθεση και απόθεση.
Επίθεση και ανάσχεση.
Εν συνεχεία, επινοώ ιστορίες σ΄ έναν αντεστραμμένο κόσμο.
Παπαγαλίζω σαν κομμένη κεφαλή,
ξύλινες φράσεις οικονομικών θεωριών.
Ύφεση, πληθωρισμός, ακαθάριστο εθνικό προϊόν,
Real estate, derivatives,
στρεβλή ανάπτυξη, συνολική δημοσία δαπάνη!!!
Νικήθηκα…..
Ιδιωτική δαπάνη η κηδεία μου!
Έτσι συμβαίνει με τα πολύπλοκα οικονομικά μοντέλα.
Θλιβερό!
Μετά έρχεται η κίνηση του μετρό στις ράγες να με νανουρίσει!
Δεν έχω πια τα χέρια σου να με κοιμίζουν….