Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

ΣΟΥΡΡΕΑΛ...




















Πλωτές σκέψεις ακολουθούν το ποταμόπλοιο του ονείρου μας.
Και εμεις απο πίσω....βαδίζωντας στο νερό, ανιχνεύουμε το πέλαγο που σε λίγο θα αποκαλυφθεί!
Εξερευνούμε το ανύπαρκτο...
Φαντασιωνόμαστε ένα ατάραχο ποτάμι-θάλασσα και χαιρετάμε δίχως δισταγμούς το "έρεβος'της μεγαλούπολης.
Το ποταμόπλοιο όμως, μεταφέρει φαντάσματα με προορισμό το χάος.

Εμείς, απλώνουμε το μυαλό μας σε λευκές ταράτσες και με την αίσθηση απαλού ροδάκινου στην γλώσσα, λιάζουμε εκεί δα τις ψευδαισθήσεις μας...........



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στο ποταμόπλοιο, ινδιάνα, ταξιδεύουμε,
μέσα στη σοκολάτα κάνουμε βουτιές,
στη ζάχαρη σκοτώνουμε ερωμένες κι εραστές,
και κείνη η φάτσα του μπαρμπα Μαρξ στην πλώρη απόμεινε φιγούρα,
για να 'χουνε να κουτσουλάνε τα περιστέρια,
όσο η Ann Lonnberg νιαουρίζει "is there life on the earth?"
τα μικρά παιδιά κάτω στον κάμπο μας βγάζουνε τη γλώσσα...

Unknown είπε...

παλι εγκλωβισμενοι θα ειμαστε???
γιατι σε ποταμόπλοιο κι οχι σε καραβι στην ανοικτη θάλασσα???

σε ανοικτούς οριζοντες ??

κι οτι μας προκυψει ,ρε γαμωτο!!