ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ...?

Η Απύθμενη υποχώρηση και το βλαπτικό ύφος,

εξοβελίζουν τα «γλυφά» συναισθήματα στο παρασκήνιο της ζωής.

Τα δρώμενα ακολουθούν ανάδρομη πορεία.

Εαρινή συμμαχία ιών.

Χτυπούν ασύστολα τον πόθο και την επιθυμία για ομορφιά!

Ζοφερό το μέλλον, γκρεμίζονται τα πλαστά όνειρα της όποιας αντίστασης μέσα σε ήπιες διακυμάνσεις αχαρακτήριστων και αμεθόδευτων πράξεων.

Θαλερές αποφάσεις, ιάσιμες πληγές, καταραμένες λέξεις.

Λεκτικοί συνειρμοί, που εκμηδενίζουν την λογική τη απάθειας.

Οι μέντορες ξύπνησαν και αλλάζουν τα μέλη των πληγωμένων πουλιών.

Νευρωτικές κραυγές,

ξύλινες αιχμές λόγου,

ολοσχερής διασπορά συνειδήσεων.

Πλέρια γνώση,

ρευστοί κυματισμοί άλγους.

Στενάχωρες σκέψεις.

Ταραχή στην επιφάνεια,

δυσωδία στο βάθος.

Ο ύστερος λόγος, ο λόγος ο φαλκιδευμένος!

Φυγάδες όλοι!

Χωλαίνουν όλα και καταποντίζονται στην χλεύη των καιρών!

Ψάθινο ψεύδος,

ωραίο μυστικό των ωκεανών,

χάθηκες!