Οι έγνοιες ποτέ δεν κόπασαν...

Ανοχή,

ενοχές,

πόνος.

Ψυχικός πόνος σωματοποιημένος.

Καταπίεση.

Πόνος πάλι.


Εντάξει.

Είμαι γυναίκα!

 

Προσπάθειες, αποτυχίες,

όνειρα χίμαιρες.

Αδικίες.

Εντάξει.

Είμαι άνθρωπος!

Σελίν...[...]Ταξίδι στην άκρη της νύχτας

(...)Παραδίνεσαι στον θόρυβο όπως παραδίνεσαι στον πόλεμο. Αφήνεσαι στις μηχανές με τις τρείς ψωροϊδέες που παραδέρνουν ακόμη πάνω ψηλά, πίσω από το κούτελο. Πάει τελείωσε. Ό,τι κοιτάς οπουδήποτε, ό,τι αγγίζει το χέρι, είναι τώρα σκληρό. Κι ό,τι καταφέρνεις ακόμη να θυμηθείς είναι άκαμπτο σαν σίδερο κι άνοστο πιά μες στην σκέψη.Γεράσαμε φριχτά μονομιάς.
Πρέπει να καταργηθεί η έξω ζωή, να γίνει ατσάλι, κάτι χρήσιμο. Δεν την αγαπούσαμε αρκετά όπως ήταν, γι' αυτό. Πρέπει να γίνει αντικείμενο λοιπόν, στερεό, έτσι έχει ο Κανόνας.


[...]Ταξίδι στην άκρη της νύχτας,


Σελίν, Λουί _Φερντινάν

Η καταγγελτική και αυτοκαταγγελτική δριμύτητα του Ταξιδιού, η ζοφερή του λάμψη, ο αμείλικτος σαρκασμός του αποτυπώνονται σε μια ωμή, αλλά χυμώδη γλώσσα, όπου κυριαρχεί μια σπαρακτική, αλλά και σπαρακτικά κωμική αργκό, πρωτόφαντη στα γαλλικά λογοτεχνικά χρονικά.

Για τον γενέθλιο χρόνο.

Summer 78 - Summer 2018
Πίσω εμπρός πίσω και πάλι απ την αρχή. Τέλος. Αρχή.
Χρόνιος.
Χρονίζει αλλά δε χιονίζει. Σταματά ο Χρόνος.
Κυλάει ο χρόνος.
Δρόμος είναι ο Χρόνος.
Χωρίς όρια τον ορίζουμε όπως βολέψει.
Ο Χρόνος.
Μαγικό κουτί. Άσπρο-μαύρο.
Νερό ο Χρόνος.
Λάδι που επιπλέει στο νερό ο Χρόνος.
Απάθεια που χρονίζει.
Εικονική γεύση.
Αν είναι δυνατόν!
Ο Χρόνος.

Στους δρόμους...1

Άγρια και πολύτιμη συνάντηση του δρόμου.

Η δυσαρέσκεια και η δυσφορία... της ανθρωπότητας.
Η σκουριασμένη της καρδιά.
Τα τοξικά της δάκρυα.
Το όξινο νερό της αγωνίας της.
Η οριακή της αποξένωση.
Το καμένο δέρμα της αγάπης της.
Οι ανύποπτες λέξεις της.
Η κινούμενη αδιαφορία της.
Σαν κύμα ξεχασμένης ποίησης.

Η θανατερή ελπίδα της...ανθρωπότητας.

Εμμένεια

Εγκλωβισμένοι στο άχρονο παρόν.
Αιώρηση. Η μόνη επιτρεπτή κίνηση.
Η εμμένεια του εκκρεμούς.
Η εκκρεμότητα.

Ποτέ ροζ!

    Mother and Daughter,  photo by Gregory-Crewdson

Τακτοποιεί.
Τοποθετεί εν τάξει.
Εντάξει λοιπόν κι αυτή.

Τακτοποιεί,
τα δώρα αγάπης,
τις ευγενείς σκέψεις του χειμώνα,
τις παιχνιδιάρικες του καλοκαιριού.

Είναι μόνη κι εμμονική.

Ταξίδευε κάποτε σ΄ένα ροζ σύννεφο.
Χωρίς χαρά, γιατί
...σιχαινόταν το ρόζ. Απλά.

Το είχε σκεφτεί για πρώτη φορά, τότε.
Σ εκείνον το χιονιά, σα παιδάκι.
Περπατώντας στο παγωμένο πεζοδρόμιο,
με τα χερια στις τσέπες.
Τα χέρια στο κόκκινο παλτουδάκι.
Βαδιζε αργά κι απαλά, τότε.
Και της άρεσε το λευκό του πάγου,
λάτρευε το πορφυρό του μαλλιού.

Μα ποτέ το ροζ!
Τόσο ψεύτικο, απωθητικό και ανόητο αυτό το ροζ!
Απεχθανόταν το ρόζ.

Κλείνω τα μάτια...ανοίγω τα μάτια.

Κλείνω τα μάτια μου και όλος ο κόσμος αλλάζει.
Κλείνω τα μάτια και είμαι σε μία σκοτεινή στάση. 
Ένα λεωφορείο σταματά για να πετάξει έξω κάποιον αλήτη!
Τρομάζω κι ανοίγω τα μάτια...
Κλείνω πάλι τα μάτια κι ένα καλειδοσκόπιο αφουγκράζεται τη ψυχή μου.
Κλείνω τα μάτια και φωτάκια/ πεταλούδες αγκαλιάζουν με θέρμη το πνεύμα μου.
Κλείνω τα μάτια και η αγάπη φωλιάζει στις μασχάλες μου.
Βασιλικά πουλιά ξεφαντώνουν στο μακρινό παρόν.
Κλείνω τα μάτια και βρίσκομαι μια σπιθαμή απ το γκρεμό και πέφτω, αλλά δεν σκοτώνομαι...
Κλείνω τα μάτια και αιωρούμαι, ανεπαισθήτως, επάνω από μία ατελείωτη σπειροειδή σκάλα.
Κλείνω τα μάτια και καπνίζω αυτάρεσκα.
Κλείνω τα μάτια κι ο κόσμος ταραχή ανείπωτη και αμέσως μετά ησυχία ξεδιάντροπη.
Κλείνω τα μάτια και...σφαλίζουν παραθυρόφυλλα, ο ήλιος με κυνηγά σε βουνοκορφές και τα μαλλιά μου απλώνονται σε αμμουδιές.
Ανοίγω τα μάτια κι ένα ποτήρι θολό νερό με περιμένει. 
Η αφόρητη δίψα του ταξιδιού στράγγιξε το ταξίδι.
Αλήθειες χαλαρές όταν σουρουπώνει, 
γίνονται σχοινιά τις νύχτες.

Βρέχει έξω και έτσι κλείνω τα μάτια, κουρνιάζοντας στο χνουδωτό μαξιλάρι και το γρασίδι απλώνεται, απέραντο λιβάδι.
Χρώματα πράσινα, γκρίζα, κυπαρισσιά.
Κυπαρίσσι που λυγάει στον άνεμο η ζωή μου.
Κλείνω τα μάτια, γνωρίζοντας πως θα τα ξανανοίξω.
Πόσο άχρηστη γνώση!

Δελτίο καιρού

Το δελτίο καιρού για σήμερα προβλέπει βροχή παντού.
Βροχή πριν, τωρα και μετά.
Βροχή μέσα κι έξω.
To the bone..

Tap below to navigate