Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Τα αισθησιακά πλοκάμια ή η ερωτική αναπαράσταση των χταποδιών στην τέχνη...





Είναι δύο και τυλίγουν με τα ροζ πλοκάμια τους μια επιδερμίδα λευκή σαν το γάλα. Ενώ το ένα γεύεται την ηβική αύλακα της κοιμισμένης γυναίκας, το άλλο τη φιλοδωρεί μ’ ένα άγριο φιλί την ώρα που αρπάζει τη θηλή της. Τα μάτια κλειστά, το στόμα μισάνοιχτο, το ρεμβώδες θήλυ γραπωμένο απ’ τα χταπόδια έχει μια έκφραση ανεξιχνίαστη, σαν αξεδιάλυτος κόμπος καμωμένος από ηδονή, όνειρο και πόνο.



Έχοντας δει το φως το 1814 από τα πινέλα του Ιάπωνα Katsushika Hokusai, η ξυλογραφία αυτή, η οποία φέρει τον τίτλο «Το όνειρο της γυναίκας του ψαρά» παραμένει εδώ και δύο αιώνες μία από τις πιο αινιγματικές περιπτύξεις της ιστορίας της Τέχνης. Σε σημείο που, σιγά-σιγά, γητεμένη από αυτό το έργο πέραν κάθε σύμβασης, η Ιαπωνία βλέπει να αναπτύσσεται με εκπληκτικό τρόπο μια μορφή ερωτισμού βασισμένη στα πλοκάμια: είναι το «shokushu».
«Είναι μακριά, ευλύγιστα και ακούραστα»

Διότι, όταν ζωγραφίζει «Το όνειρο της γυναίκας του ψαρά», ο Χοκουσάι επωφελείται του πολύ ιδιαίτερου κλίματος της περιόδου Edo (1603-1868). Κλεισμένη στον εαυτό της και τις παραδόσεις της, η ιαπωνική κοινωνία επιδεικνύει μια απίστευτη ανεκτικότητα απέναντι στα χαρακτικά και ιδιαίτερα τα «shungas», την ωμά σεξουαλική εκδοχή τους

....................................................................

Μυστηριώδες, αισθησιακό και γραφιστικό, το χταπόδι δεν σταματά να αποθέτει τις βεντούζες του στο φαντασιακό μας και να ξεδιπλώνει τα ρόδινα μέλη του μέσα στο μυαλό των θαυμαστριών του Χοκουσάι. Διότι, ασυζητητί, απέναντι στην ερωτική δύναμη ενός τέτοιου έργου, πολλές είναι εκείνες που θ’ αναστενάξουν όπως η γυναίκα του ψαρά.

Και συνεχίζοντας με την ερωτική αναπαράσταση των χταποδιών στην τέχνη.......


Hajime Sorayama: Υπερρεαλισμός στη χώρα των σούσι.




Τη δεκαετία του ’80, γεννιούνται τα mangas, και ειδικά τα λεγόμενα «Hentai», αφιερωμένα εξ ολοκλήρου στην πορνογραφία και λοιπές ανηθικότητες, ορισμένοι καλλιτέχνες αρχίζουν να αναρωτιούνται πώς θα αποφύγουν τη λογοκρισία. Μέγας πρωτοπόρος του είδους, με το εμβληματικό του manga «Urotsukidōji», ο Toshio Maeda. Είναι ο πρώτος που εισήγαγε στα hentai τη μεταφορά των πλοκαμιών.
«Τα πλοκάμια μπορούν να διεισδύσουν μέσα στις γυναίκες πολύ πιο εύκολα. Είναι μακριά, ευλύγιστα και ακούραστα. Σε τελική ανάλυση, αντιπροσωπεύουν αυτό που πολλοί άντρες ονειρεύονται»



Τέλος εμφανίζονται τα πλοκάμια και στο μετα-αποκαλυπτικό σύμπαν του Ιταλού κομίστα Paolo Serpieri, μέσω της απολύτως εμβληματικής και καβλωτικής Ντρούνα (1985).





Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/terata-me-plokamia-erethizoun-sexoualika/ ]

Δεν υπάρχουν σχόλια: