1987...Τότε που φανταζόταν οτι θα γράψει μυθιστόρημα!

Γυάλινος κόσμος

Καλπάζουσες ...ευθείες εκτινάσσονται στις κόγχες των ουρανίσκων σας!
Οι τέντες των μπαλκονιών σκούζουν το τραγούδι του ήλιου.

Ψηλαφώντας τις άκρες των αναδιπλωμένων βλεφάρων σου,
πλημμύρισες γυαλιστερές μπίλιες...
που χύνονται-αρχοντικά -απ όλες τις γωνίες του στόματος...

Μην εξαφανίζεις τις οάσεις
στο δενδροφυτεμένο τοπίο του μυαλού μου!

Μόνο...
συνέλεξε,
με γλύκα εραστού,
τις βρόχινες σταγόνες,
πριν η ξερή γη του κορμιού μου τις στραγγίξει.

Η ζωή που γίνηκε πόλεμος....

Ελλειπτική και ανευλόγητη η μερα σήμερα ...
Οι εποχές πλέον ανύπαρκτες.
Αλλαξε το Κλιμα αλλά και το κλήμα της αυλής του γείτονα κάηκε, απο τον πάγο ... τ Απρίλη!
"Μπούκαρε" - το λοιπον - ένα αλλοιώτικο ασυνήθιστο καλοκαίρι με υγρασία τροπικών ......Επωάστηκαν τάχιστα τ αυγα των εντόμων ....

Εντός ολίγου και κροκόδειλοι θα βολτάρουν στην άσφαλτο!

Οι σκιές μας μας εγκατέλειψαν!

Αυτονομημένη και ξέφρενη η πορεία της τεχνολογίας υψηλού επιπέδου, 

υπάρχει για να καλύπτει την ατμόσφαιρα του πλανήτη μόνο. 

Ενας ξένος παρατηρητης της μη ζωής μας. 

Χωρις μπικικίνια και ουτε καν φαμπερ μολυβια ευλογημένα .... αντε να ζησεις!

NAQOYQATSI που στη γλώσσα των ινδιάνων Χόπι σημαίνει «η ζωή σαν πόλεμος".