Ή κυνηγώντας χίμαιρες και προτιμώντας την ανασφάλεια της κίνησης/δράσης;
Η δράση που ενδεχομένως μπορεί να σε αποπροσανατολίσει,
αλλά δεν είναι και επανάληψη του χρόνου να σε τραβάει στο… άπειρο...
Κάλλιο να πελαγοδρομείς παίζοντας τον Ινδιάνα Τζοουνς;
Ή να στέκεσαι και να απολαμβάνεις μόνο τον αέρα γύρω σου;
Να εκτοξεύεσαι ή ν΄απορροφάς;
Τελικά, αυτό που μας χωρίζει είναι αυτό που μας ήθελε πάντα χωρισμένους!
Εγώ ταγμένη, να στέκομαι σα δένδρο,
που απλώνει τα κλαδιά του
μόνο για να αγκαλιάσει
και να δεχτεί ότι του δίνεται.
Κι εσύ, ένα άγριο ζώο που κυνηγά
και τρέχει να προλάβει τον αγέρα και τα άστρα,
που ψάχνει και ψάχνεται συνεχώς!
Όχι!
Δεν υπάρχει καμία συνάντηση που να κρατά για πάντα,
όσο κι αν το επιθυμούμε σφόδρα!
Υπάρχουν μόνο στιγμές…..
Του περιβάλλοντος επιτρέποντος βέβαια!
Αμαρτάνοντας# εκπίπτοντας της χάριτος
# πέφτοντας σε δυσμένεια;
Falling from grace....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου