Μοιραία καταστροφή...

Ο χρόνος και η φωτιά της μοναξιάς μας.

Οι τύψεις και τα όρια μας.

Κόλαση ειναι η άδεια καρδιά...

Falling from grace...

Επιζητώντας τη θολούρα των μύθων και ζώντας μέσα στην ασφάλεια της ακινησίας;
Ή κυνηγώντας χίμαιρες και προτιμώντας την ανασφάλεια της κίνησης/δράσης;
Η δράση που ενδεχομένως μπορεί να σε αποπροσανατολίσει,
αλλά δεν είναι και επανάληψη του χρόνου να σε τραβάει στο… άπειρο...

Κάλλιο να πελαγοδρομείς παίζοντας τον Ινδιάνα Τζοουνς;
Ή να στέκεσαι και να απολαμβάνεις μόνο τον αέρα γύρω σου;

Να εκτοξεύεσαι ή ν΄απορροφάς;

Τελικά, αυτό που μας χωρίζει είναι αυτό που μας ήθελε πάντα χωρισμένους!

Εγώ ταγμένη, να στέκομαι σα δένδρο,
που απλώνει τα κλαδιά του
μόνο για να αγκαλιάσει
και να δεχτεί ότι του δίνεται.

Κι εσύ, ένα άγριο ζώο που κυνηγά
και τρέχει να προλάβει τον αγέρα και τα άστρα,
που ψάχνει και ψάχνεται συνεχώς!

Όχι!
Δεν υπάρχει καμία συνάντηση που να κρατά για πάντα,
όσο κι αν το επιθυμούμε σφόδρα!
Υπάρχουν μόνο στιγμές…..
Του περιβάλλοντος επιτρέποντος βέβαια!

Αμαρτάνοντας# εκπίπτοντας της χάριτος
# πέφτοντας σε δυσμένεια;

Falling from grace....

Η εξουσία της πραγματικότητας και η πραγματικότητα της εξουσίας...

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2014

Ζοφερές εικόνες πραγματικότητας παντού.

Η κυριαρχία της βαρβαρότητας.

Σκοτεινή η εποχή.

Επιστροφή στον μεσαιωνικό παραλογισμό.

Ποιος να μοιρολογάει άραγε τώρα,

σε κάποια άγονη παγανιστική τελετή?

Λάσπες και ερημιά.

Χορωδία θλιβερών ήχων και στεναγμών.

Κυκλικές ιστορίες γονιμότητας που διαχέονται.

Θυσίες και επιστροφές.

Ζωή και θάνατος.

Βρώμικα χρήματα

και ζητιάνοι που κλαίνε αίμα!

Απέτυχε η ανάσταση και η

επανάσταση!

Η ελπίδα σα διεστραμμένη ηχώ,

έφερε καταραμένη ερημιά.

Δολοφονίες, στειρότητα,

διαστροφή και διαφθορά.

Κτηνώδης δύναμη.

Ανεξέλεγκτη μανία.

Και ...

η μόνη θεότητα που βασιλεύει

είναι η φρίκη!

Η φρίκη που παίζει νωχελικά με την ανθρωπότητα,

απλά για να διασκεδάσει την ανία της.

Birdy...

Στους ευέξαπτους, στους ευαίσθητους, στους κατατονικούς, στους καταθλιπτικούς, στους ανάξιους αυτού του συστήματος, στους ανέλπιδους.
Σε όλους τους ηττημένους τελοσπάντων, αυτούς που δεν μπορεί να τους απορροφήσει αυτή η κοινωνία και ... ακόμη,
στη λογική και στη τρέλλα οι οποίες ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί σ αυτόν το κόσμο, σ αυτόν τον κόσμο με τις ποικίλες παραβιάσεις στο ανθρώπινο πνεύμα ...

στην ελευθερία ....


σκηνή από την ταινία «Birdy» (1984) - Alan Parker