Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Busca tu salida...σε αναζήτηση εξόδου!



Ολα τα παράθυρα ανοικτά τα έχω προς στιγμή....

1. Την ταινία του Paul Haggis τo ‘Crash’, το οποίο πήρε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Σεναρίου το 2004....σημαντική χρονολογία και δια τα καθ ημας γεγονότα!

2. Τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (Taxis Net) οπου ανακατευονται, πληρωμές ΕΝΦΙΑ, ληξιπρόθεσμες οφειλές, μη ληξιπρόθεσμες, δόσεις διάφορες (αλλίμονο μη και ξεχάσω καμμιά)! Ανακατευομαι κι εγω επίσης!

3. Τους αιφνιδιασμούς του Σαχλαμαρά με τις πάσες των υπουργείων! Ωιμέ! Ενα σίδερο στο στήθος!

4. Την ανάλυση της ταινίας ‘Third Person’ του Paul Haggis (πάλι!) που έβλεπα εψές το βραδυ που παρουσιάζει τρεις ιστορίες ζευγαριών σε τρεις πόλεις του κόσμου – όπου μαθαίνω οτι απο το ‘Crash’ μέχρι το φετινό ‘Third Person’ έχουν μεσολαβήσει δύο ανάξιες λόγου ταινίες του και μια απαγωγή από εξωγήινους!Δεν μπορώ να καταλάβω τι έφταιξε και έχασε ο σκηνοθέτης την έμπνευσή του κι αυτό με αναστατώνει επαρκώς!

5. Επιλέον, εχω ανοικτό το περίφημο σοσιαλμυδι και προσπαθώ να βρώ την αρχή του μίτου (της Αριάδνης βέβαια) και να κάνω μια γενναία έξοδο (απο χθές με ακολουθεί τούτη η μεγάλη ιδέα... EXIT) αλλά, απο το λαβύρινθο δεν βγαινω! Ανοίγουν πλέον παραθυρα απο μόνα τους, δεν βαζω το χεράκι μου καν!

Ενα ακόμη παράθυρο λοιπόν, στη τέχνη, λίγη μούζικα...rap της μακρινής Χιλής....και

και...EXIT....ΕXIT.....


Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Οι μετοχές...των ονείρων!


























Ονειροπολώντας!

Διεργασίες κουραστικές,
του νου φαντάσματα.

Ενδοσκοπώντας...
επεξεργασίες του ενδιάμεσου δέρματος.

Υπερβαίνοντας...

την επιστήμη των τυμβωρύχων,
ώστε να τελεσθεί η πνευματική αναζήτηση,
στη σκοτεινή πόλη.

Διερευνώντας ...

το ανοιχτό κρανίο,
το γεμάτο σούπα δεδομένων.

Αντιστρέφοντας...
την ψυχική οδύνη.

Μεταμορφώνοντας...
τα συναισθήματα σε παγωμένες λέξεις.

Αναγνωρίζοντας...
την διάχυτη διορατικότητα των μορίων μου.

Αηδιασμένη...
απο την άκαιρη οσμή των ενοχών.

Συντομεύοντας την απόδραση...

με τον χρόνο διεσταλμένο και
τον χώρο να συστέλεται.

Ανιχνεύοντας...
στη σκόνη του καιρού,
όσες ψυχές έγιναν στάχτη.

Απολαμβάνοντας ...
την απρόσμενη ομορφιά!

Δημιουργώ τον κόσμο μου....τον άπειρο!





Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Η περιπλάνηση με τα Εlves...



Σε μαγεμένο δάσος χάθηκα...
Αμήχανη βάδισα στο πυκνό χορτάρι.

Ενα αξιοθαύμαστο ξωτικό -σα κόσμημα- με τράβηξε γελώντας...



Και ήρθε μετά η νύχτα αστόλιστη, δίχως φεγγάρι,

κουβαλώντας τα τραγούδια των βατράχων...



Και ...

τσακίστηκε το γέλιο μας,

το κρύο μας "δάγκωσε".

Υγρός αέρας φύσηξε απαλά...

Και το σκοτάδι απλώθηκε σα μύκητας μαγοκτόνος.


Η δριμύτατη ώρα των δαιμόνων!

Και κρυφτήκαμε ετσι στη λησμονιά (oblivion), 

όπως πάντα ανένδοτοι...

Οblivion!