Το λευκό σώμα με makeup είναι μέρος του Butoh. Το Butoh μια τεχνική χορού, που διαμορφώθηκε μετά από WW2 και ήταν μια αντίδραση στη ατομική βόμβα που έπεσε στην Ιαπωνία δύο φορές αλλά και στο δυτικό χορό. Η φρίκη της βόμβας και η φρίκη του να είσαι ανθρώπινος, οι φρίκες που η ανθρωπότητα υπομένει και η αντήχηση τους στο Butoh. Ο χορευτής είναι ιδιαίτερα έμπειρος και απολύτως λαμπρός.
Το εύθραυστο της αυτοεικόνας μας.
Πιασμένος σε μια σπείρα σε κάθοδο. Ποτέ εντελώς στέρεος, αλλά πάντα υπο πτώση. Αδέξιος. Να ικετεύει για τη σωτηρία. Ζωώδης, ξένος ακόμα και… τραγελαφικός. Τελικά, μη ενθυμούμενος και επομένως ικανοποιημένος με αυτόν τον έλεγχο που επιτεύχθηκε από την πτώση. Αυτοπαράδοση που μετατρέπεται σε σταθερότητα. Διασκέδαση του εγώ. Αλλοίωση σε κάτι γνώριμο. Θάνατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου