Σπέρνω τα μάτια μου σε θάλασσες.....

Πως να φέρεις σε λογαριασμό τις ματαιώσεις σου
και τα δεσμά της ύπαρξης πως να τα λύσεις;
Αποδοχή, συνδιαλλαγή, συμβιβασμός με το παρόν;
Θλίψη ακατέργαστη.
Να γιατί δεν πρέπει ποτέ να κοιτάς τον ήλιο κατάφατσα!
Καίει τα μάτια της καρδιάς πιότερο!

και....

Βουτιά στο διαδίκτυο...

Στην άκρη της θλίψης μου, 

ατενίζοντας το καλοκαίρι,
απο ανοιχτά παράθυρα....
Ταξιδεύοντας πλάι τους,
σπέρνω τα μάτια μου στη θάλασσα!
και τα περισυλλέγω μαζί με......

Απλότητα......

       
χρώματα.....

όνειρα....

ελευθερία...

τόλμη...

έμπνευση...

μοναξιά...

τέχνη...

ερημιά...