Χθες ξαναείδα μια παλια συγκλονιστική ροκ ταινία (1993) -Στο όνομα του πατρός (In the name of the father)... Την αληθινή ιστορία των Ιρλανδών Τζέρι και Τζιουζέπε Κόνλον απο το Μπέλφαστ, που καταδικάστηκαν εντελώς άδικα ως τρομοκράτες, για μια φονική βομβιστική επίθεση του ΙΡΑ που σκορπισε το θάνατο σε κλάμπ στο Λονδίνο.
Η βρετανική αστυνομία (σαν κάθε αστυνομία) με το καθεστώς απάνθρωπης ανάκρισης και έντονης ψυχολογικής βίας. Τα βρετανικα δικαστηρια (σαν κάθε δικαστήριο) σε πλήρη και αγαστή συνεργασία με τα συμφέροντα του κράτους και της εξουσίας έστειλαν αθώους ανθρώπους για....δέκα πέντε χρόνια στη φυλακή για ένα έγκλημα που δε διέπραξαν ποτέ!!!!.......ενας καφκικός εφιάλτης!
Τυλίχτηκα με μαυρες σκέψεις αλλά κατέληξα οτι... ναι....
Ο πόθος για τη λευτεριά ειναι δυνατότερος απ'όλα τα κελιά!
